حجاب و حکومت

حجاب و حکومت
شادی آبان - اصفهان

نگاهی کوتاه به روز کودک به اول مه ، به 16آذر و اعتراضات و اعتصابات متعدد کارگری و دانشجویی فقط در همین یک سال اخیر نشان از بالا رفتن سطح توقعات و رادیکال تر شدن خواسته های مردم در ایران داشت
این رادیکال تر شدن در فضایی صورت گرفت که دولت احمدی نژاد و حکومت اسلامی با تمام قوا به سرکوب مردم و اعتراضشان پرداخته است .امسال اعتراضات شکل وسیع تر و رادیکال تر و چپ تری به خود گرفت
سفرهای استانی احمدی نژاد همگی تبدیل به میدان اعتراض مردم و صحنه ای برای هو کردنش بود . بیانیه ای که در روز کودک فریاد زده شد و نظام سرمایه را عامل اصلی وجود فقر و محرومیت و وجود کودکان خیابانی و کودکان کار اعلام کرد ، اعتراضات زنان در 22 خرداد و فریاد حق طلبی شان و سرانجام 16 آذر و بالا بردن پرچم سوسیالیسم . فعالین جنبش دانشجویی به عکس سالهای گذشته و با وجود سرکوب هر چه بیشتر اوباشان اسلامی ، اکثرا بدون اینکه چهره شان را بپوشانند در صحنه حاضر بودند و رودرروی احمدی نژاد او را فاشیست خطاب کردند و عکسهایش را آتش زدند
دستگاه تبلیغاتی و رسانه ای ج.ا سعی کرد این اعتراضات را به گونه ای نشان دهد که گویی عده ای اخلال گر که اقلیت را تشکیل میدهند دست به این کار زده اند. در رسانه هایشان ، در سایتهای خبری شان معترضین را مشتی اراذل و اوباش و لمپن مینامند و با پخش اسامی و عکسشان سعی در ارعاب آنها دارند
شکی نیست که سیستم وجودی ج.ا براساس سرکوب و کشتار مخالفین اش بنا شده و واضح است که کوچکترین اعتراضات در جامعه لرزه بر اندام حکومت اسلامی می اندازد و هر روز ادامه ی حیاتش را سخت تر میکند
حق آزادی بیان ، حق داشتن زندگی بهتر ، برابری زن ومرد ، لغو آپارتاید جنسی ، لغو کارکودکان و... و بیان این خواستها در اعتراضات مردم ، لرزه براندام ج.ا می اندازد
به 8 مارس نزدیک می شویم ، روزی که رژیم اسلامی مانند هر مناسبت دیگر خود را به آب و آتش میزند که بی سروصدا انجام شود و برداشتن حجاب در این روز ضربه ی محکمی به ج.ا وارد می آورد. زنان در تهران شبها روسری ها را برمیدارند ، در چهار شنبه سوری روسری ها را می سوزانند ، هر روز روسری ها کوتاه تر و در بین جوانان به تِل تبدیل می شود و همه ی اینها نشان میدهد که حجاب گذاشتن زنان در ایران برای اکثریت از روی اعتقاد مذهبی نیست بلکه از سر اجبار نیروهای اسلامی و در ادامه ی سرکوب هایی است که از ابتدای روی کار آمدن ج.ا شروع شده بود و همچنان ادامه دارد.
حجاب و رعایت آن یکی از مسائلی است که ج.ا به شدت به آن عکس العمل نشان می دهد و میبینیم هر بار که صدای اعتراضا ت بلندتر می شود ، اولین نقطه ای که ج.ا برای کم کردن فشار از روی شانه ی خود بر رویش مانور میدهد ، وارد آوردن فشار بیشتر بر زنان برای رعایت حجاب در دانشگاه و مدارس و در سطح جامعه است
ج.ا 27 سال است که تلاش میکند به وسیله ی ارعاب و شکنجه و زندان و نیروهای انتظامی و اوباشانش این سمبل یردگی را برسرزنان نگه دارد ، جلوی پیشروی جنبش دانشجویی و کارگری را بگیرد و هر سال این جنبش ها نه تنها به عقب نمی روند بلکه رادیکال تر و وسیع تر به میدان می آیند. ج.ا به خوبی میداند که اگر یک روز این فشار برای گذاشتن حجاب در جامعه نباشد حتی 20در صد اززنان هم حاضر به گذاشتن حجاب نیستند. حجاب اساس ج.ا است و با برداشته شدنش در جامعه عمر این حکومت هم به پایان میرسد. حجاب رادر جمع های کوچک ، دوستانه و در هر محلی که اوباشان اسلامی حضورنداشته باشند باید برداشت. 8 مارس امسال با برداشتن حجاب به ج.ا و به حجاب نه بگوییم