لغو حجاب
راهکارهای عملی برای برداشتن حجاب چیست؟
چگونه میتوان برای این امر برنامه ریزی کرد؟
زنان در جامعه چگونه با حجاب اجباری مبارزه می کنند؟
آیا حمله به حقوق زنان ابتدا از خیابانها و روی مسئله حجاب
شروع شد یا برعلیه موارد حقوقی آنان؟
چرا کمپین یک میلیون امضا پای لغو حجاب نمی رود؟
..................................................................
این لوگو را در وبلاگ خود قرار دهید / کد لوگو را به همه بدهید / برداشتن حجاب، اقدام ما در هشت مارس
................................................
Valentine's day / ولنتین دی، روزقلبها
چهارشنبه25 بهمن (14 فوریه)روزقلبهاست. روزی که دست آویزیست برای ابراز، بیان وعرضه دوست داشتن به همه کسانی که دوستشان داریم. این روز را به همه تبریک میگویم و آنرا به همه کسانی که برای یک زندگی انسانی تلاش میکنند و دوست میدارند و دوست داشته میشوند، بدون بخش بندی های کاذب ضد انسانی تقدیم می کنم. در ایران هم مانند سرتاسر دنیا که شادی و ابراز علاقه میکنند بیایید شادی و دوست داشتن خودمان را با صدای بلند فریاد بزنیم. به بهانه این روزچند ویدئو موزیک بسیار زیبا را به همه شما عزیزان که ازاین وبلاگ دیدن میکنید تقدیم میکنم!!؟
زنده باد برابری بین زن ومرد و رها شدن همه انسانها از مناسبات پوسیده. بیایید درهشت مارس، مهر انسانی خود را بر این روز بکوبیم
گروه باند با موزیک ویکتوری به همراه آندره ریئو
Fuego گروه باند با موزیک
Explosive - باند
................................................................
لغو حجاب ، طرفداران و مخالفان آن
جامعه ایران ، کمپین 1 میلیون امضا ، 8 مارس
بخش دوم
برخورد رژیم با کمپین یک میلیون امضا در صورت مطرح کردن خواست لغو حجاب
در بخش گذشته محورهای اولویت بندی حقوق زنان رادر کمپین به صورت اختصار توضیح دادم
ولی بند دوم این دلائل برخورد جمهوری اسلامی عنوان شده است
کمپین یک میلیون امضا به پی گیری برای تغییر بندهایی از خواسته ها و حقوق زیرپا گذاشته شده زنان مبادرت میورزد اما از همان ابتدا با توجه به ویژگی اجتماعی، نظری دست اندرکاران( کمپین) و نوع اولویت بندی ازپویایی ورادیکالیزم جنبش زنان باز میماند. جنبشی که میخواهد از حقوق زنان دفاع کند اما خودش از تک تک زنانی که به شیوه و انحا مختلف مبادرت به مبارزه و رعایت نکردن قوانین جمهوری اسلامی میکنند و آنرا قبول ندارند عقب تراست.چگونه کمپین و یا جنبشی میتواند از حقوق زنان دفاع کند در حالی که موقعیت و استراتژی تعریف کرده برای خود، فرسنگها از رفتار روزمره زنان در عرصه خانواده و اجتماع و کلا موقعیت جنبش اعتراضی زنان در جامعه عقب تر و محافظه کارانه ترست، چگونه؟ آیا این کشیدن ترمز رادیکالیزم جنبش زنان نیست؟ظرفی که کمپین درست کرده و زنان را دعوت به حمایت از آن کرده تنها تغییر اولویت در انتخاب خواسته های زنان است، به طوری که آنها را از رفتار اعتراضی فعلی، دعوت به فشارآوردن به حکومت از طریق کمپین آنهم تنها برروی قوانینی حقوقی، قضایی که درجه حساسیت حکومت بر آن تحمل پذیر است و حکومت از به چالش کشیده شدن در آن حیطه آنهم به دلیل نقطه جوش نبودن مبارزه مردم با حکومت ، چندان واهمه و ابایی ندارد و نتیجه متقابل آن و دستاورد آن برای فعالین و حتی خود حکومت دور شدن جنبش زنان از حوزه های لغو و عدم رعایت هویت های پایه ای رژیم و عدم اعتراض مستقیم به آن ارزشهاست، در ضمن خصلت انقلابی این جنبش تبدیل به خصلت صرفا انتقادی و حقوقی در راهروها می شود و این شاید یکی از بزرگترین دستاوردهای این کمپین است. خصلت بارز رهبران کمپین و هدف آنها حفظ و محافظت هویت ملی مذهبی در جنبش زنان و به معنایی کل جامعه است که بتواندکنترل حرکت این نیروی عظیم درآن جهتی باشد، تا کار به جایی نرسد که زنان و کلا جنبش خلاصی اخلاقی و فرهنگی، همه سنت ، تاریخ و فرهنگ به ارث رسیده سنتی-اسلامی-ایرانی را از حیطه جامعه جارو کند. اما بعد دیگر!! جمهوری اسلامی که حالا لطف کرده و درجه حساسیت را اینجا تعریف کرده و کمپین هم کارش را از اینجا شروع کرده ، اگر فردا روزی این معیارها تغییر کند و سخت گیری ها بیشتر شود و دیگر این بند های فعلی خواسته های کمپین تحمل ناپذیر شود کمپین چه میکند؟ دوباره خود و اهدافش را باز تعریف میکند تا اصل ذاتی و مسئله پایه ای آن که همانا عدم برخورد و درگیری با حکومت است رعایت شود؟ این یک سوال جدی ست ، پس این وسط خود زنان و جنبش زنان چه اهمیت و جایگاهی دارد؟ تکلیف آنهایی که به این کمپین دل بسته اند چه میشود؟ کمپین هویت و بودن خود را، به مهر تایید و اجازه جمهوری اسلامی گره زده است و این یعنی، همان حقوقی که برایش تلاش میکند تابع میل و سلیقه رژیم و بسته به بالا و پایین شدن غلظت اختناق جمهوری اسلامی ست ، همه بایستی منظر بمانند و چشمشان به رژیم باشد که خط قرمزها کجا تعریف میشود. این دیگر چه جنبش تغییر و دگرگونی وضعیت زنان است؟ این همه فاصله بین این کمپین و موقعیت زنانی که همین امروز علیه قوانین دست به اعتراض به شکلهای مختلف میزنند پر شدنی نیست. مسئله اصلی اینست که خودویژگی جنبش زنان و کلا جامعه با هویت این کمپین و کلا این قبیل جنبشها در تضاد است و ایجاد تغییرات و عدم نفی عامل آن تبعیضات با هم به پیش نمی رود و این یکی از تضادهای این کمپین است
.......... ادامه دارد
وبلاگ انسان نوين: لغو حجاب ، طرفداران و مخالفان آن
...........................................
لغو حجاب ، طرفداران و مخالفان آن
جامعه ایران ، کمپین 1 میلیون امضا ، 8 مارس
بخش اول
مباحثی راجع به 8 مارس و مسئله حقوق زنان و به صورت مشخص حجاب و پوشش اجباری زنان در جریان است
طرح و اعمال پوشش اجباری برای زنان و تا حتی برای مردان با روی کار آمدن جمهوری اسلامی مسئله روزمره مردم و درگیری آنها با حکومت بوده است. این مسئله برای زنان شدت بسیار زیادی داشته است
در حال حاضر کمپین یک میلیون امضا در کنار جنبشهای واقعی و قدرتمند دیگری که در عرصه زنان مشغول به فعالیت هستند، مشغول فعالیت است . این کمپین دستور کار خود را آنچنان که اعلام کرده اند"تغییر برای برابری ست" و برای دستیابی به این برابری از تغییر یک سری قوانین شروع کرده اند و برای این نوع اولویت بندی دلائلی ذکر کرده اند
""اینکه چرا کمپین مشخصا به حجاب اعتراض نکرده من فکر میکنم دلایل زیادی داره
اول اینکه مطمئنا اولویت های قانونی مهمتری برای زنان ایرانی وجود داشته و مسلما این خواسته ها با توجه به شرایط فرهنگی جامعه ایران مطرح شده ... دوم اینکه مطمئنا در شرایط فعلی ایران اگر کمپین خواهان برکناری حجاب بود از همون ابتدا با برخوردهای بسیار شدیدی مواجه میشد و اجازه هیچ فعالیتی پیدا نمیکرد""
1. اولویتهای قانونی مهمتری برای زنان نسبت به مسئله پوشش و حجاب اجباری با توجه به شرایط فرهنگی و اجتماعی ایران وجود دارد
2. برخورد شدید جمهوری اسلامی در صورت لغو حجاب از طرف کمپین
این دو دلیل عمده که بسیار پر رنگ مدام اعلام میشود دو بخش کاملا متفاوت را بازگومی کند
بخش اول: اولویت بندی با توجه به شرایط فرهنگی و اجتماعی زنان در ایران
ایران کشوری متفاوت و تکه ای جداگانه از همه دنیا که فعل وانفعالات مجزا،مستقل و عجیب وغریب خودش را دارد!!!!!!!؟
نسبیت فرهنگی و لوکال دیدن قضایا، از سروپای این استدلال میبارد.من فکر میکنم مردم ایران این تصویر را از خود نداشته باشند و خودشان را جزیی از جامعه جهانی میدانند و تاثیر پذیر از آن
معمولا تغییرات و دگرگونی توسط بخشهای پیشرو و با ارائه خواسته های رو به جلو ایجاد وپیش برده میشودوتغییرات و مطالبات برپایه گرایش این جریانات تعریف میشود. اما این استدلال بالا بر پایه – اگر به جامعه رجوعی شده باشد – خواسته ها و مطالبات بخشهای محافظه کار و تعدیل کننده جامعه ایجاد و تعریف شده است
چرا که وقتی به جامعه نگاه میکنیم به هرحال بخشی خواهان مدرنیسم و دگرگونی مناسبات و بخشی محافظه کار واپس گرا و خواهان حفظ نظم موجود بدون ویا با کمترین تغییرات هستند و تا جایی که بتوانند مقاومت میکنند واز مکانیزمها یشان برای مقاومت در برابر دگرگونی ها استفاده می کنند
امروز هرکسی به این واقف است که انسان ،روابط انسانها و جوامع بشری به هم مرتبطند و بر روی هم تاثیر می گذارند و از دستاوردهای هم استفاده میکنند و فرهنگ بشریت امروز وام گرفته از اقدامات جنبشها و جریانات مختلف و غالبا پیشرو در سراسر جهان بوده.پس نمی توان این مقوله را وقتی به ایران میرسد نادیده گرفت . در حال حاضر مردم ایران آنچه که موجود است را نمیخواهند
نمی خواهد چون می بینند سراسر دنیا چه خبر است و مردم چگونه زندگی میکنند، رابطه زن ومرد به چه شکل است، آموزش، تفریحات و اشکال مختلف زندگی را می بینند و مقایسه میکنند و تاثیر میپذیرند .تفاوتها را درک میکنند و این گرایش وتمایل نسبت به زندگی مدرن روز به روز بیشتر و قابل مشاهده تراست. این را نمی توان نادیده گرفت وانکار کرد.اما دست اندرکاران ومبلغان کمپین در معیارهای تصمیم گیری و نظردهی شان ،این واقعیت نادیده گرفته شده است و به قضایا صرفا دیدی بومی وملی دارند و کاملا معتقد به نسبیت فرهنگی . این نوع نگاه در تقابل و تضاد با ویژگی و نیازهای فعلی و امروز جامعه ایران است
مردم ایران پتانسیل عظیمی به سمت جهانی شدن (نه به آن معنای نئو لیبرالی آن) دارند و اینکه همه چیز را جهانشمول تعریف کنند. فاصله داشتن از بخش های حیاتی از زندگی زنان ، بطوری که زنان در آن حیطه احساس ونیاز شدید به تغییر دارند، با رفتن به خیابانها و دیدن روال و زندگی مردم جامعه میتوان آنرا مشاهده کرد ،من فکرنمیکنم کسی بتواند منکر این بشود ،که اگر گروهی با امکانات موجود و تحمل رسمی و غیر رسمی حکومت (خیلی خوشبینانه) فراخوان ، پلاتفرم و کمپین حول پوشش اجباری ، آزاد بودن روابط شخصی انسانها و یا عدم دخالت در زندگی انسانها و..... راه بیندازد سریعا تبدیل به یک جنبش میلیونی میشود و به صورت فراگیر از طرف زنان و جوانان مورد پشتیبانی و حمایت قرار میگرفت
حال یک سوال ، اگر بستری اینچنینی آماده است پس چرا این اقدام صورت نگرفته و اولویتها چیزهای دیگری انتخاب شده اند؟
بنا به گفته آنها ، مطالبات اکثر بخشهای جامعه مد نظر بوده که حمایت اجتماعی فرگیری را پشت خود داشته باشد(پوپولیزم) ولی در عوض از آنطرف، رها کردن بخش رادیکال جنبش زنان و جوانان را در پی خواهد داشت و این فرمول بندی بیشتر دلایل و ویژگی طبقاتی ،نظری ودیدگاهی دست اندرکاران این کمپین را به نمایش میگذارد.جنبشها و طبقات نمایندگان و سخنگویان خود را دارند. به صورت مشخص میتوان دید اینها نماینده جنبش ملی اسلامی عرصه زنان هستند که برای ارتقا زنان مسلمان!! از موقعیت کریه و غیرقابل دفاع فعلی به یک موقعیت قابل توجیه و انتقال و تغییر وضعیت اسلام از این پوزیشن به یک وضعیت دیگر تلاش میکنند
اهمیت ندادن به رادیکالیزم موجود در جنبش زنان- بقول آنها تندرو- بخاطر همین ویژگی آنهاست و به همین دلیل است که به این رادیکالیزم و تبعات آن پشت میکنند و آنرا کمرنگ و بدون تاثیر ومخرب انعکاس میدهند
ولی جامعه ایران را چه چه بخشی از این جنبش پیش می برد و خواهد برد؟
هژمونی در این عرصه با بخشی خواهد بود که خواسته های واقعی زنان و جوانان را بیان و نمایندگی کند و در کش و قوسهای اتفاقات رابطه و تداعی منافع خود و این جنبش را بیشتر نمایان کند و از دل رویدادها با ارتباط مستحکمتری با این جنبش بیرون بیاید
ولی این اولویت بندی مطالبات در دراز مدت مرزبندی جنبش زنان با امثال این کمپین را نشان خواهد داد.و در ضمن همین تغییراتی که مد نظر آنان است سوال چگونگی تحقق آنرا پیش می آورد. اگر به جنبش مادر و بیسیک(اصلاحات) این کمپین نگاه کنیم میبینیم که آنها در یک سطح ماکروتر وکلان تر در مناسبات سیاسی قادر و به صورت واقعی تمایل به پرداخت هزینه های آن نشدند و بساط آنها به صورت واقعی جمع شد و تبدیل به اتمهای کوچکی شدند که بقایشان وامدار جمهوری اسلامی ست. حال چگونه همان جنبش در بعد و بخش زنان میخواهد این امر را پیش ببرد!؟
........................................................ادامه دارد
وبلاگ انسان نوين: لغو حجاب ، طرفداران و مخالفان آن
شما چه نظری دارید؟
نظر شما چیست!؟ 
آزادی، برابری هشت مارس جهانی
