صد سال از اعلام هشت مارس گذشت!

در يکصدمين سالگرد هشت مارس روز جهاني زن، متحدانه عليه بي حقوقي زنان در کشورهاي اسلام زده
مینا احدی

صد سال از اعلام روز جهاني زن گذشت. بعد از صدسال که از روز جهاني زن ميگذرد هنوز موقعيت زنان درهمه جا کماکان موقعيت انسانهاي فرودست و تحت ستم است. زنان قربانيان سيستم ناعادلانه سرمايه و استثمار، قربانيان مردسالاري و قربانيان اسلاميها و مذاهب و شوينيسم رسميت يافته اي هستند که در همه کشورها و در کره خاکي حاکم است. اما موقعيت زنان درکشورهاي اسلام زده و يا هر جايي که باندهاي وحشت و ترور اسلامي حضور داشته و يا حاکم هستند، غير قابل توصيف و غير قابل مقايسه با موارد ديگر اين ستمگري است.
کدام کلمه در فرهنگ لغات موجود ميتواند بيانگر موقعيتي باشد که زنان در ايران و افغانستان و عربستان سعودي و در سودان و همه کشورهاي اسلام زده و محيطهاي اسلام زده با آن دست و پنجه نرم ميکنند؟ کدام کلمه و فرهنگ لغتي ميتواند بيانگر موقعيت زناني باشد که در زندانهاي اوين و گوهردشت و زندانهاي تبريز و شيراز در ايران، در انتظار مرگ و يا قتل توسط سنگسار هستند؟ کدام کلمه ميتواند نشاندهنده موقعيت زندگي وتاثيرات عميق جراحات و دردهاي زندگي بر روح و روان ليلا مافي، کبرا نجار و شهلا جاهد و کبرا رحمانپور باشد؟ کدام کلمه، کدام جمله و کدام مرهم؟
مذهب اسلام زنان را در رديف مجرمين، مجانين و حيوانات قرار داده و له کردن روح و روان آنها را امر الهي ميداند.
الله موجود وحشتناکي است که به مردان مسلمان و مجريان امر خدا دستور داده است، از جسم و روح زنان سو استفاده کامل کرده و با ديدن کوچکترين علامت از عدم تمکين زنان، تا حد مرگ آنها را شکنجه کرده و نابودشان کنند.
دستور قران به زنان تمکين مطلق و فدا کردن خود در پيشگاه مردان و تن دادن به هر نوع سو استفاده جنسي و جسمي است. اين مذهب قرون وسطايي و ضد زن و ضد انسان ، يکصد سال بعد از هشت مارس در برخي ازکشورها هنوز حاکم مطلق است و سيستم حقوقي و قانوني در مورد زنان را تعيين و با خشونت تمام اجرا ميکند.
اسلام سياسي جنبش سياه و ارتجاعي است که براي قدرت گرفتن و در قدرت ماندن از حمله به زنان شروع کرده و با حمله به ميليونها زن، قدرقدرتي و يکه تازي ميکند. اسلامی سیاسی جنبشي که بخشي از لمپنيزم در جامعه بوده و تحقير و توهين به زنان، به رسميت نشناختن انسانيت زنان و زير پا گذاشتن حقوق کامل زنان در همه عرصه ها و همه زواياي زندگي ، مانيفست آن است.
اسلام سياسي در ايران نزديک سي سال است که ميکشد و به پيش ميرود. سنگسار و قتل هاي خياباني، رسميت دادن به قتل در خانواده ها با استناد به ناموس، و قانوني کردن کامل مردسالاري لجام گسيخته، تنها نوک کوه يخي است که جمهوري اسلامي ايران بر عليه زنان اعمال ميکند.
قانون در ايران و همه کشورهاي اسلام زده، بر مبناي به زنجير کشيدن زنان و سرکوب کامل هر نوع اظهار وجود زنان به عنوان انسان است.
زنان درايران و در هر جايي که سر و کله باندهاي ترور اسلامي پيدا ميشود، داخل زندانهاي متحرکي به اسم "حجاب اسلامي" به بند کشيده ميشوند و تا لحظه مرگ و آرميدن در "کفن"، بايد بسوزند و بسازند و نه فقط اين، بلکه بايد با روي گشاده و لبخند، بهترين شرايط را براي سو استفاه کامل از خود و همه زنان فراهم کنند. در يکصدمين سال هشت مارس، اين موقعيت را بايد يکبار ديگر در مقابل چشم جهانيان گرفت. بايد اعلام کرد که اين مذهب، اين قانون و اين فرهنگ متعلق به قرون وسطي است و بايد بساط اش را جمع کند!
اسلام با هر رنگ و بويي و با هر لعابي که به آن بزنند، ضد انسان و ضد تمدن و فرهنگ انساني است و جاي اين مذهب همانند همه مذاهب ديگر در گذشته ها است و نه آينده !
صد سال پس از اعلام هشت مارس روز جهاني زن، روزانه و ساليانه هزاران زن قرباني رسمي ترور باندهاي اسلامي و يا فرهنگ و سنتهاي اسلامي ميشوند. روزانه و ساليانه ميليونها زن با استناد به قران و خدا و پيغمبر ضد زنش، از شادي و آزادي، از رقص و خوشي، از سکس و لذت و از احساس انسان بودن و زندگي کردن محروم ميشوند. اين روندي است که در کشورهاي اسلام زده و در هر جايي که اسلام و باندهاي تروريست اسلامي در آنجا حضور دارند، در جريان است و هشت مارس امسال روزي است که بايد به اين پديده در کليت آن "نه " گفت!
جنبش اسلامي و اسلام سياسي اکنون يک پديده بين المللي است. سايه شوم اين جنبش امروز در همه جا و در کشورهاي اروپايي نيز مشهود است. حجاب و مسجد ساختن، قتل ناموسي و تحميل بي حقوقي به زنان مهاجر و پناهنده ساکن غرب، امري روزمره شده است. يکصد سال بعد از هشت مارس اما بايد اذعان کرد که اين جنبش سياسي با قوانين و سنتهاي ارتجاعي آن، مورد نفرت بين المللي است.
در کشورهاي اسلام زده، زنان و مردان بسياري عليه اين قوانين و اين عقب ماندگي مطلق مبارزه ميکنند. يک نبرد دائمي و روزمره در ايران و عراق و افغانستان و سودان و در همه جا ، در مدرسه و خانواده، در محيط کار و فعاليت و در خيابان بر عليه اين زن ستيزي در جريان است.
هشت مارس امسال روز جهاني زن، روز اعلام يک نبرد گسترده و قدرتمند بين المللي عليه بي حقوقي زنان در کشورهاي اسلام زده است. دوران نسبيت فرهنگي و توجيه بي حقوقي زنان با استناد به تفاوت فرهنگها سپري شده است. دوران توجيه زن ستيزي با استناد به مذهب و يا راسيسم وارونه گذشته است. امسال گوشها براي شنيدن حرفهاي ما باز است.
متحدانه و در همه جا در يکصدمين سالگرد هشت مارس اعلام خواهيم کرد حجاب اسلامي نميخواهيم، تبعيض جنسي و بساط آپارتايد جنسي را جمع خواهيم کرد. ما انسانيم و براي تحميل همه خواستهاي انساني مان به ميدان آمده ايم.
در ايران جنبش عظيم برابري طلبانه با رنگ سرخ و با شعارهاي چپ در کارخانه و دانشگاه و در مدرسه و محله در جريان است و زنان در ابعاد ميليوني به حکومت اسلامي و قوانين پوسيده اسلامي نه گفته اند.
امسال بايد ما فعالين و دست اندرکاران جنبش عظيم اجتماعي عليه زن ستيزي و انسان ستيزي اسلامي، متحدانه به ميدان بيائيم و اعلام کنيم که نخواهيم گذاشت قوانين قرون وسطایی اسلامي ادامه پيدا کند. نخواهيم گذاشت بيش از اين از ما قرباني بگيرند. در دنيا جنبش عظيم بين المللي در دفاع از حرمت انساني به ميدان آمده و نفرت عميقي عليه اين قوانين و اين سنتها و عليه باندهاي ترور اسلامي در حال شکل گيري است. هشت مارس امسال را به روز اعلام قدرت جنبش انساني در ايران و در دنيا بر عليه اسلام سياسي و بر عليه زن ستيزي اسلامي تبديل خواهيم کرد. نه به آپارتايد جنسي، نه به اسلام سياسي، نه به حجاب اسلامي سرلوحه شعارهاي ما در هشت مارس امسال است. *

مينا احدي سخنگوي عليه تبعيض "سازمان دفاع از حقوق زن"
۶ دسامبر ٢۰۰۷